جدول زمان بازی متناسب با سن فوتبالیست ذیلا ذکر می شود.
· بزرگسالان : دو زمان 45 دقیقه
· از 19 تا 16 سال : دو زمان 40 دقیقه
· پایین تر از 16 سال : دو زمان 45دقیقه
· پاین تر از 14سال : دو زمان 35 دقیقه
· پایین تر از 12 سال : دو زمان 30 دقیقه
· پایین تر از 10 سال : دو زمان 25 دقیقه
· پایین تر از 8 سال : دو زمان 20 دقیقه
یک فوتبالیست متناسب با سن خود در تمرین و درک این ورزش پیشرفت می کند:
تا سن 8 سالگی :
بازیکن خود را به فوتبالیست های مورد علاقه خود تشبیه می کند. فوتبال ورزشی است که در آن کودک با توپ آشنا می شود . در این سن هیچ گونه عمل تکنیکی یا تاکتیکی را نباید از او انتظار داشت . هدف او در بازی این است که دروازه را هدف قرار دهد . روحیه بازی تیمی هنوز در او وجود ندارد. در حقیقت ، باید او را با لذت فوتبال عادت داده و اجازه دهیم که آزادانه بازی کند ، خصوصا هنگام شوت نباید او را دلسرد کرد .
برای اجاره زمین چمن مصنوعی شیراز و شرکت در کلاس ورزش آنلاین به سایت ورزشی اسان اسپرت مراجعه کنید.
از 8 تا 12 سالگی:
در این دوران شناخت و آگاهی بسیار مهم است. بعضی اصول تاکتیکی (ساده ترین آن ها) به آن ها آموزش داده می شود. کسب مهارت تکنیکی تفاوت هایی را میان کودکان ایجاد می کند. در این سن کودک اطراف خود را نگاه کرده و با یار بازی می کند، اگر چه او تنها به حاصل کار خود فکر می کند (و این کاملا طبیعی است). دریبل ، حفظ توپ و غیره اصولی هستند که باید آموزش داده و تکرار شوند تا به آن ها کاملا مهارت یابند.
از 12 تا 16 سالگی:
از 15 سالگی نوجوان، کلیه حرکات اصلی یک فوتبالیست را می تواند انجام دهد. دانش تکنیکی و قوای جسمانی به او کمک می کنند که قبل از رسیدن به مسابقات رده ی سنی بالا از آخرین موانع عبور کند. در این دوران اجازه ندهید که نقص بازی او ادامه یابد، بلکه به او یاد بدهید که بازی خود را اصلاح کند. از سن 12 تا 16 سال نوجوان بازی غلط با سر یا بازی با یک پا انجام می دهد که به کمک مربی باید این اعمال اصلاح شوند. اما توجه داشته باشید که در این مورد به او زیاد فشار نیاورید.
از سن 16 سالگی:
از این سن کلیه ی اصول و فنون فوتبال که نوجوان قبلا آموخته است، در ذهن استحکام می یابند. (تمرینات)) باید زیاد شوند. جوانان باید متناوباً و به طور منظم مسابقه و تمرین داشته باشند. تمرینی است که می تواند قدرت بدنی و وضعیت جسمانی بازیکن را مشخص کند. بعد از هر جلسه تمرین سنگین، و با معاینات پزشکی مداوم مشخص خواهد شد که آیا عکس العمل اعضاء بدن او هنوز مثبت است یا خیر.
نتیجه :
سن تعیین کننده ی درجه ی مهارت است. شما نمی توانید چیزی را به یک نوجوان 12 ساله یاد بدهید که آن را باید مثلا در سن 18 سالگی یاد بگیرد. شناخت فوتبال به طور تدریجی انجام می گیرد. برای آن که کودک با اطلاعات تازه امکان آشنایی بیابد، نباید پلکان پیشرفت را به صورت جهشی طی کند.
منبع:
زمین فوتبال: به زمینی که بازی فوتبال در آن انجام میگیرد، زمین فوتبال میگویند که در شرایط استاندارد میبایست پوشیده از چمن طبیعی یا مصنوعی باشد و شامل مناطقی از جمله محوطه جریمه است. فوتبال بر روی زمینهای خاکی کوچهها و خیابانها نیز انجام میگیرد و آنها نیز زمین فوتبال به شمار میروند.
تیم فوتبال: به مجموعهای از بازیکنان فوتبال گفته میشود که در یک مسابقه با هم متحد و همهدف هستند.
مربی فوتبال: فردی که فوتبال نقش تربیت و سازماندهی بازیکنان تیم (از نظر جسمی و روحی) جهت کامیابی در مسابقات را بر عهده دارد. در فوتبال امروزی هر تیم چندین مربی دارد که وظایف به صورت تفکیکشده بین آنها تقسیم میشود. سرگروه مربیان تیم، سرمربی نامیده میشود.
سیستم فوتبال: سیستم یا آرایش تیمی، نشاندهنده طرز چیرمان بازیکنان یک تیم در زمین است. آرایش هر تیمی متناسب با رویکرد دفاعی یا تهاجمی آن تیم، توانایی بازیکنان و عوامل دیگر است.
کاپیتان: کاپیتان یکی از بازیکنان است که وظیفه رهبری تیم در زمین بازی را بر عهده دارد و با بستن بازوبند به بازوی چپش، از دیگر بازیکنان متمایز میشود.
دروازهبان: دروازهبان هر تیم وظیفه جلوگیری از ورود توپ به دروازه خودی را بر عهده دارد و لباس وی از سایر بازیکنان تیم متمایز است. وی تنها بازیکن تیم است که اجازه دارد توپ را (در محدوده مشخص) با دست لمس نماید.
مدافع: به بازیکنی گفته میشود که محل جایگیری او در زمین خودی است و میان دروازهبان خودی و مهاجم حریف قرار میگیرد و وظیفهٔ اصلی وی مقابله با حمله تیم حریف است. مدافعان خود به انواع مدافع مرکزی، مدافع کناری، سوییپر، مدافع جلو و مدافع آزاد (لیبرو) دستهبندی میشوند.
هافبک: به بازیکنی گفته میشود که معمولاً در میانهٔ زمین بازی میکند و به زیر مجموعههایی از جمله هافبک هجومی، هافبک دفاعی، هافبک میانی و هافبک کناری تقسیم میشود. وظایف اصلی هافبک، رساندن توپ به مهاجمان برای گلزنی و کمک به مدافعان برای جلوگیری از گلخوردن است.
مهاجم: به بازیکنی گفته میشود که در خط جلو بازی میکند و نزدیکترین بازیکن هر تیم به دروازهٔ حریف است. وظیفه اصلی مهاجم گلزنی است. مهاجم زیر مجموعههای مختلفی مانند مهاجم نوک، مهاجم کنار و مهاجم کاذب دارد.
بازیکن ذخیره: بازیکن فوتبالی است که بر روی نیمکت مینشیند و در مسابقات استاندارد، حداکثر ۳ بازیکن ذخیره میتوانند جایگزین بازیکنان اصلی شوند.
هتتریک: اگر یک بازیکن در یک مسابقه سه بار یا بیشتر گلزنی کند؛ میگویند او هتتریک کردهاست.
کلین شیت (دروازه بسته): هنگامی که یک تیم در یک مسابقه هیچ توپی وارد دروازهاش نشود؛ میگویند آن تیم (یا دروازهبان آن تیم) کلین شیت (دروازه بسته) انجام دادهاست.
دیواره دفاعی: یک ردیف از بازیکنان فوتبال است که شانه به شانه یکدیگر میایستند و تلاش میکنند جلوی شوت بازیکنان حریف به دروازه خودی را در زمان نواخت ضربه ایستگاهی مستقیم بگیرند. این ردیف انسانی میبایست حداقل ۱۰ یارد از توپ کاشتهشده فاصله داشته باشد.
آوانتاژ: قانونی است که به داور اجازه میدهد در مواردی که خطایی را روی بازیکنی تشخیص دادهاست، اگر تشخیص دهد که در جریان ماندن بازی به نفع بازیکن هدف خطا است، اعلام خطا نکند و بازی را ادامه دهد.
منبع:
باشگاه تیم لیورپول ، باشگاه فوتبال حرفه ای است که در مرکز لیورپول انگلستان بنا شده و مستقر است. این تیم علاوه بر این که همیشه در لیگ برتر کشور انگلستان حضور دارد و و افتخاراتی برای خود کسب کرده است. لیورپول با بطور مشترک هجده بار عنوان قهرمانی در (بالاترین سطح) لیگ،هفت جام حذفی، هشت جام اتحادیه و پنج جام قهرمانی باشگاههای اروپا که رکوردی برای یک باشگاه انگلیسی محسوب می شود، کسب کرده است.
این باشگاه در سال ۱۸۹۲ تأسیس گردید و به سرعت در فوتبال انگلستان به تیم قدرتمندی بدل شد که بین سالهای ۱۹۰۰ و ۱۹۴۷، پنج بار قهرمان لیگ شد. با این وجود، لیورپول طی اواخر دهه ۱۹۵۰میلادی هفت سال را در لیگ دسته دوم سپری کرد و تا سال ۱۹۵۹ که بیل شنکلی به مربیگری این تیم منصوب شد نتوانست به دسته بالاتر صعود کند. بازیکنان تیم در زمین به طور سنتی پیراهنهای سفید و قرمز می پوشیدند اما در دهه ۱۹۶۰ لباس تیم کاملاً قرمز رنگ شد.
این تیم تحت مدیریت بیل شنکلی ، تیم باشگاهی لیورپول سه جام قهرمانی در لیگ، دو جام حذفی و یک جام یوفا ، که یکی از اولین جام های اروپایی محسوب می شد بدست آورد. تیم لیورپول طی ۳۰ سال گذشته یکی از پر افتخار ترین و موفق ترین تیم های انگلستان و اروپا بوده است. آنها بین سالهای ۱۹۷۷ و ۱۹۸۴ چهار بار به مقام قهرمانی باشگاههای اروپا دست یافته اند. باشگاه طی دهه ۱۹۹۰ دچار افت شد اما با کسب سه جام قهرمانی در سال ۲۰۰۱ و پنجمین جام قهرمانی باشگاههای اروپا دوباره مطرح گردید.
فاجعه ای که در وزشگاه هیسل رخ داد باعث بد نام شدن این باشگاه در سطح اروپا شد چرا که در این حادثه ۳۹ نفر از هواداران تیم فوتبال یوونتوس به دنبال فرار از هواداران تیم فوتبال لیورپول کشته شدند.
و همچنین در چهار سال دیگر باشگاه شاهد فاجعه ای دیگر بود.در سانحه هیلسبورو ۹۶ هوادار لیورپول تحت فشار هجوم تماشاگران بین حصار ورزشگاه کشته شدند. به یاد قربانیان جان باختگان حادثه هیلسبورو دو شعله فروزان به علامت باشگاه اضافه شد. هر دو فاجعه اثرات و واکنشهای وسیعی بر فوتبال انگلیس و اروپا و خود باشگاه تا به امروز در پی داشت.
باشگاه فوتبال لیورپول از زمان تشکیل آن در ورزشگاه آنفیلد بازی کرده است اما برنامههایی در دست است که ورزشگاه جدیدی در استنلی پارک ساخته شود که قرار بود تا سال ۲۰۱۱ ساخته شود اما به دلیل شرایط نامساعد اقتصادی ساخت آن به تعویق افتاده است. لیورپول پایگاه هواداری بزرگ و وسیعی در سراسر جهان دارد که در مقابل چند باشگاه دیگر رقابت قدیمی دارد. لیورپول شدیدترین رقابتها را با باشگاههای فوتبال منچستر یونایتد و اورتون، که معمولاً با این تیم دربی مرزی ساید را برگزار می کند، دارد.
تاریخچه تاسیس این باشگاه کاملا مرتبط با رقیب هم محلی آن یعنی تیم اورتون ، و یک کارخانه دار ثروتمند به نام جان هولدینگ است. وی در محل آنفیلد رود زمینی را به تیم اورتون اجاره داد که این باشگاه از آن پس در آن ، بازی های خانگی اش را برگزار می کرد.
برای اجاره زمین چمن مصنوعی و زمین چمن مصنوعی تهران به آسان اسپرت مراجعه کنید.
با قهرمانی در لیگ در سال ۱۸۹۱ و همچنین کسب اولین موفقیتهای بزرگ، به وجهه و محبوبیت تیم به میزان زیادی افزوده شد. در سال ۱۸۹۲ هولدینگ اجاره زمین را بالا برد. آنها تصمیم گرفت آنفیلد رود را ترک کنند و یک زمین در آن نزدیکی بخرند تا از آن پس بازیهای خانگیشان را در آن انجام دهد. پس از آن، جان هولدینگ باشگاه لیورپول اف.سی را تاسیس کرد که در ورزشگاه آنفیلد بازی میکرد.
سال اولی که تیم لیورپول تشکیل شد یعنی سال ۱۸۳۲ ترکیب آن فقط از بازیکنانی اسکاتلندی تشکیل شده بود که این بازیکنان با پیراهن های آبی سفید بازی می کردند و رنگ پیراهن آن ها در سال ۱۸۹۴ به قرمز تغییر پیدا کرد. اولین رویارویی با اورتوننیز پس از صعود لیورپول از دسته سوم به یکم در دو سال بعد اتفاق افتاد. لیورپول اولین فصل بازی در لیگ دسته اول را با ایستادن در انتهای جدول به پایان برد و دوباره به دسته دوم صعود کرد، برخلاف اورتون که در آن فصل، نایب قهرمان لیگ شد.
در سال بعد ، تیم لیورپول در رقابتی سخت و نفس گیری که با تیم منچسر سیتی داشت این تیم را پشت سر گذاشت و برای بار دیگری به دسته اول راه پیدا کرد.پس از آن سال تیم لیورپول جایگاه خود را در لیگ انگلستان تثبیت کرد و همچنین این تیم توانست در سال ۱۹۰۱ برای اولین بار قهرمان لیگ برتر انگلستان شود. بعد از سقوط به دسته دوم، این تیم یک بار دیگر درسال ۱۹۰۶ به عنوان تیم صعودکننده به دسته یک، قهرمان این لیگ شد.
در شروع فصل، اورتون بیشترین شانس قهرمانی را داشت، و همگان انتظار داشتند تا لیورپول در جام حذفی به قهرمانی برسد. همه چیز دقیقا برعکس شد، لیورپول قهرمان لیگ شد و جام حذفی به اورتون رسید. این دو باشگاه همشهری، سه بار موفق شدهاند که در یک فصل، هردو جام را به شهر خود ببرند، موفقیتی که یک بار نیز نصیب منچستر یونایتد و منچستر سیتی، و یک بار نیز نصیب دو تیم همشهری آرسنال و تاتنهام هاتسپر شده است.
تیم لیورپول پس از دومین قهرمانی اش در لیگ برتر انگلستان جایگاه خود را محکم کرد، اما در سال های دیگر این تیم نتوانست به موفقیتی دست یابد. آن ها تا قبل از این که جنگ جهانی اول رخ دهد، نقش تقریبا متوسطی در لیگ برتر انگلستان داشتند ، اما به هرحال توانستند درسال ۱۹۱۴ برای اولین بار به فینال جام اتحادیه برسند. جالب توجه، پیروزیهای بزرگ لیورپول بعد از صعود ( مانند سال ۱۹۰۶)، یا به
عبارتی بعد از آغاز به کار دوباره لیگ پس از دو جنگ جهانی است. این تیم بعد از جنگ جهانی اول، ابتدا دوبار در لیگ چهارم شد، قبل از اینکه درسال ۱۹۲۲ و ۱۹۲۳ عنوان قهرمانی را به دست آورد. بلافاصله پس از جنگ دوم جهانی، پنجمین عنوان، و در دومین سال بعد از صعود دوباره ( در سال ۱۹۶۲)، ششمین عنوان قهرمانی خود را کسب کرد.
از آن به بعد این تیم به صورت دائم در لیگ برتر حضور یافت و حدود ۱۲ قهرمانی بدست آورد و برای تقریبا ۵ مرتبه در مکانی بعد از رده پنجم جدول قرار گرفت ، مربی این تیم در دهه ۱۹۶۰ ، بیل شنکلی اسطوره فوتبال انگلیس بود که باشگاه به شکل یک تیم قهرمان درآورده و یک بار گفته بود: ” بعضیها فوتبال را نبرد مرگ و زندگی میدانند. من این نظریه را نمیپسندم. من به شما اطمینان میدهم که فوتبال خیلی جدیتر از اینها است.” در سرلوحه فلسفه او نیز گروه قرار داشت. برای او نظم و انضباط، روحیه جنگندگی و یکی بودن با باشگاه مهم بود.
یکی از موفقیت آمیر ترین سال های این تیم در تاریخ باشگاه آن ،سالهای ۱۹۶۴ تا ۱۹۸۵ بود که این تیم تحت مربیگری باب پیسلی بود که که هدایت او و بازی خوب تیم لیورپول همانند زمان مربیگری بیل شنکلی بود.بازیکنان معروف آن زمان این تیم عبارت بودند از مارک لارنسن ، گرام سونس، یان کالاگان، فیل نیل، کوین کیگان، جان توشاک، کنی دالگلیش و یان راش .
لیورپول در رقابتهای ملی در ۱۸ سال، ۱۲ بار قهرمان شد. این مسیر قهرمانی در سال ۱۹۷۳ با غلبه بر بوروسیا مونشن گلادباخ و قهرمانی در جام یوفا، به تمام اروپا گسترش یافت. اتفاقا در سال ۱۹۷۷ در رم هم که لیورپول برای اولین بار قهرمانی در جام باشگاههای اروپا را به دست آورد، همین تیم آلمانی حریفش در فینال بود. لیورپول در سالهای ۱۹۷۸ در مقابل بروژ، ۱۹۸۱ در مقابل رئال مادرید، ۱۹۸۴ برابر آ. اس. رم و ۲۰۰۵ برابر آث میلان هم قهرمان اروپا شد.
منبع:
ضربات شدید وارد به سر می توانند موجب اختلال موقت در عملکرد مغز شود که به آن کانکاشن Concussion میگویند. کانکاشن می تواند موجب کاهش سطح هوشیاری، سردرد و تهوع شود. کانکاشن بندرت بر اثر ضربه سر به توپ ایجاد میشود و عامل آن بیشتر ضربه سر یک بازیکن به بازیکن دیگر یا به زمین یا به دروازه است. شایعترین علت ضربه به سر برخورد سر دو بازیکن است که هر دو می خواهند به یک توپ با سر ضربه بزنند. ممکن است آرنج، بازو و یا حتی پای پازیکن دیگر هم به سر ضربه بزند.
مکانیسم آسیب های ورزشی اندام فوقانی در فوتبال معمولا به صورت افتادن روی دست و یا ضربه یک بازیکن به بازیکن دیگر است.
شایعترین آسیب های اندام فوقانی در فوتبال عبارتند از
برای اجاره سالن ورزشی و رزرو سالن فوتسال تهران به سایت ورزشی آسان اسپرت مراجعه کنید.
فوتبال ورزشی پر انرژی و پر برخورد است و بسیار طبیعی است که احتمال بروز آسیب های ورزشی در آن زیاد باشد. برای اینکه در حین فوتبال کمتر دچار آسیب های ورزشی شویم باید بدنی آماده داشته باشیم. آمادگی بدن برای فوتبال به معنای افزایش ظرفیت های قلبی تنفسی، افزایش قدرت عضلانی و افزایش قابلیت انعطاف مفاصل است.
ورزشکار باید با انجام مداوم نرمش های هوازی که تعداد ضربان قلب و تنفس را افزایش میدهد بتواند مقاومت خود را بالا برده و توان آن را داشته باشد تا مدت زیادی در زمین چمن بدود خسته نشود. خستگی از علل مهم بروز آسیب های بدنی است.
ورزشکار باید با انجام نرمش هایی کلیه عضلات بدن بخصوص عضلات تنه، گردن و اندام تحتانی را تقویت کند. عضلات قوی موجب پایدار شدن مفاصل شده و احتمال ایجاد آسیب های ورزشی را کم میکند.
همچنین یک فوتبالیست باید با انجام مداوم نرمش های کششی قابلیت انعطاف رباط ها، تاندون ها و مفاصل خود را افزایش دهد. این افزایش انعطاف مانع از بروز بسیاری از آسیب ها میگردد.
دو نکته مهم در پیشگیری از آسیب های ورزشی در فوتبال عبارتند از
وسایل حفاظتی مناسبی بپوشید. مهمترین آنها ساق بند Shin guard است. در فوتبال آسیب پذیر ترین نقطه بدن ساق است و باید از آن محافظت شود. وسایل و زمین بازی باید درست و مناسب باشند. سطح زمین بازی نباید ناهمواری داشته باشد.
قرار گرفتن پا در این ناهمواری ها میتواند موجب فشار بیش از حد به زانو و مچ پا و زمین خوردن بازیکن و بدنبال آن آسیب های جدی به وی شوند. بهتر است تیرهای دروازه با لایه های فوم نرم پوشانده شود تا در برخورد با بازیکنان آسیب کمتری به آنها وارد شود.
توپ نباید سخت، خیس، سنگین و یا پرباد باشد. این توپ ها به بازیکنان آسیب میرسانند. همچنین بازیکنان کم سن و سال باید از توپ های کوچکتر و سبک تر استفاده کنند.
هر بازیکن بطور متوسط در هر بازی شش بار با سر به توپ ضربه میزند و در حین تمرین این تعداد بیشتر هم میشود. سرعت توپ موقع ضربه به سر ممکن است به ۱۰۰ کیلومتر در ساعت هم برسد که نیروی زیادی را به آن وارد میکند.
این نیرو میتواند آسیب های جدی به سر و گردن بازیکن وارد کند. تکنیک مناسب در سر زدن میتواند احتمال این آسیب ها را تا حدود زیادی کاهش دهد. در حین سر زدن باید سر و گردن بازیکن محکم و بدون حرکت بوده و فقط با حرکت تمام بدن به جلو به توپ ضربه وارد شود.
حرکت یکپارچه سرو گردن و تنه با هم موجب موجب کاهش احتمال آسیب به سر و گردن میشود. بازیکنان فوتبال هر چه عضلات گردن قویتری داشته باشند احتمال آسیب به سر در آنها کمتر میشود.
توجه به نکات زیر هم اهمیت دارد
منبع: