کودکان شما زمانی که در سنین کودکی به سر میبرند، باید با چاقی آنها مبارزه کرده و وادارشان کنید به ورزش کردن. چرا که در این صورت احتمال بروز هرگونه مشکلات سلامتی در سنین بزرگسالی کاهش مییابد. علاوه بر این نکته، داشتن تحرک در کودکان باعث افزایش اعتماد به نفس و احساس شادابی و سرزندگی در آنها میشود.اساس سبک زندگی سالم به رژیم غذایی و داشتن تحرک و حرکات ورزشی بر میگردد. علاوه بر اینکه با حفظ این موارد باید سبک زندگی سالمی را برای خود و خانواده تان به وجود آورید، همچنین باید اطلاعات کافی در اختیار داشته باشید تا مطمئن شوید کودکتان نیز دنباله روی این شیوه زندگی بوده و به زندگی کم تحرک دچار نمیشود.
در این شرایط فرزندتان در محیطی رشد میکند که محرکهای ذهنی و فیزیکی حضور دارند و اهمیت مراقبت از بدن و جسم خود را نیز درک میکند. برای این منظور انجام تمرینات و ورزشهای مهیج میتواند آنها را به تحرک و دوری از چاقی تشویق کند.
هنرهای رزمی انواع گوناگونی دارد. شما میتوانید با توجه به سن فرزند خود و هدفی که به دنبال آن میگردید یکی از این هنرهای رزمی را انتخاب کنید. این نوع ورزش باعث میشود کودکان احساس شادابی و لحظات خوشی داشته باشند و در عین حال وزن خود را نیز کاهش دهند. علاوه بر این رعایت نظم، احترام، استقامت، کنترل بدن و اعتماد به نفس از مواردی است که کودکان در حین آموزش هنرهای رزمی یاد میگیرند.
فرقی نمیکند کدام ورزش را انتخاب کرده باشید، ولی باید به کودک خود اهمیت انجام نرمشهای کششی و گرم کردن قبل از شروع فعالیتهای فیزیکی را آهسته آهسته بفهمانید. پس در این مورد فرزندتان قبل از انجام حرکات رزمی باید بدن خود را گرم کند. در این حالت احتمال آسیب دیدن کاهش و همزمان تلاش آنها افزایش مییابد و به هدف نزدیکتر میشوند. هنرهای رزمی دستهای از ورزشها به شمار میروند که فعالیت زیادی دارند، در نتیجه باعث میشود کودکان کالری زیادی بسوزانند و در عرض چند ماه به طور طبیعی وزن خود را کاهش دهند.
فوتبال ورزش مناسبی برای کودکان محسوب میشود چرا که آنها واقعا از فوتبال لذت میبرند. با وجود آنکه گزینههای دیگری هم برای ورزش و انجام فعالیتهای فیزیکی وجود دارد، ولی فوتبال ورزش بسیار پر تلاشی است که با چاقی کودکان مبارزه میکند. همچنین فوتبال انجام کار گروهی، سرعت، مهارت، تلاش، استراتژی و هوش را در کودکان تقویت میکند.
یکی دیگر از مزیتهای فوتبال این است که معمولا در فضای باز انجام میشود. انجام تمرینات ورزشی فوتبال به کودکان اجازه میدهد تا از نداشتن تحرک دوری کنند. یک توپ فوتبال هدیه فوق العادهای برای هر کودکی خواهد بود.
شنا ورزش ایده آلی برای هر محدوده سنی است، ولی در این مطلب آن را به طور ویژه برای کودکان پیشنهاد میکنیم. تبدیل کردن فعالیتهای فیزیکی به بازی باعث میشود کودکان آن را به شکل اجبار نبینند و در نتیجه برای انجام آن بیشتر انگیزه داشته باشند و تشویق شوند. این یک امر ضروری است که والدین به طور مداوم کودکی را که درون آب فعالیت میکند را تحت نظر داشته باشند. خصوصا اگر کودک خود را به یک استخر خصوصی برده اید که نجات غریقی در آنجا وجود ندارد، باید حواس خود را بیشتر جمع کنید و مراقب فرزند خود باشید.
شنا یکی از کاملترین ورزشهایی است که تمام بدن را به فعالیت و حرکت وادار میکند. این ورزش علاوه بر اینکه به کاهش وزن کمک میکند، باعث میشود کودکان اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنند چرا که باید در مقابل دیگران با ظاهر و لباس مخصوص حاضر شوند.
برای مشاهده فیلم ورزش در خانه با موزیک و کرایه زمین فوتبال به سایت ورزشی آسان اسپرت مراجعه کنید.
یکی از بازیهای قدیمی که میزان کالری بالایی میسوزاند، طناب و پرش با آن است. به همین دلیل تعجبی ندارد که چرا همه بوکسورها در سراسر جهان طناب زدن را در بخشی از تمرینات آموزشی خود قرار داده اند. طناب زدن ماهیچههای شکمی و پا را به تحرک وادار میکند، تحمل و مقاومت بدن را افزایش میدهد و عملکرد قلب را بهبود میبخشد. به همین دلیل در سالهای اخیر این ورزش یا بازی تکامل پیدا کرده است. گوش دادن به موسیقی برای هماهنگ شدن با این فعالیت، انجام آن را لذت بخشتر میکند و باعث میشوند کودکان برای آواز خواندن در حین طناب زدن انگیزه داشته باشند. طناب زدن همچنین ریتم، هماهنگی، استقامت و مهارتهای حرکتی را تقویت میکند.
این ورزش یا بهتر است بگوییم بازی، یکی از محبوبترین بازیهای سراسر جهان است. این ورزش شامل چرخاندن کمر حول یک حلقه پلاستیکی در شرایطی است که روی زمین نیفتد. برای اینکه بتوانید این بازی را به درستی انجام دهید، باید فقط باسن خود را تکان دهید. در نتیجه با انجام حرکات صحیح، این ورزش به یک بازی جالب و هیجان انگیز تبدیل میشود تا بتواند از چاقی کودکان هم جلوگیری کند. این ورزش هماهنگی، انعطاف پذیری، ریتم و تعادل را تقویت میکند و باعث کاهش وزن کودکان نیز میشود.
منبع:
https://vibre.net/attractive-and-fun-sport-to-prevent-childhood-obesity
یک توپ، قطعه ای زمین مستطیل شکل یا بهتر است بگویم چند متری زمین مسطح، دو دروازه که حتی می تواند فاصله ی بین دو قلوه سنگ باشد، و چند نفر آدم در دو گروه که توپ را به سمت دروازه ی حریف پیش ببرند. این چند قلم، تمتم آن چیزهایی است که برای لذت بردن از محبوب ترین ورزش و صد البته بازی دنیا به آنها نیاز دارید. بس نهایت ساده ولی عجیب این است که همین امکانات حداقلی پایه ی ورزشی است که که بیش از هر ورزش دیگری – چه انفرادی و چه گروهی- با زندگی نسل ها، نسل هایی از هر قاره، از هر نژاد، از هر زبان و از هر مذهب و با پیچیده ترین خواست ها، آرزوها، عقاید و مبارزات آنان آمیخته است. البته چیزی که گفته شد به هیچ وجه نکته ی مبهم و رازآلودی نیست؛ در حقیقت، واقعیتی است که حتی اگر علاقه ای به فوتبال ندارید با بهره مندی از اندکی هوش، از آن مطلعید. ولی مسئله ای که در پس این بدیهی بودن پنهان مانده و آن چنان که باید به آن پرداخته نشده این پرسش استکه چرا فوتبال، چرا فوتبال بود که اینچنین با زندگی انسان ها انسان ها، با همه ی جنبه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و مذهبی این زندگی ارتباط پیدا کرد؟ فوتبال چه داشت و در واقع چه دارد که ورزش های گروهی دیگری چون والیبال و بسکتبال فاقد آن هستند؟ [1] آیا صرفاً از سر شانس و تصادف بود که زندگی مردم بیشتر از هر ورزش دیگری، با فوتبال عجین شد؟ خیر، دامنه ی این در هم آمیختگی چنان وسیع است که توجیه آن با شانس تنها از سر خود باز کردن تفکر است. پس شاید فوتبال در شکل خاص خود دارای ویژگی های سیاسی و اجتماعی خاصی است. هر چند که شاید بتوان این چنین ویژگی هایی در آن یافت [2]. با این حال این نوع پیچیده سازی خود مصداق ساده اندیشی است؛ مگر جلو بردن توپ به قصد رساندن آن به تور دروازه ی حریف ( که علی رغم تمام پیچیدگی های تاکتیکی فوتبال هنوز هم شکل اساسی فوتبال است) چه محتوای سیاسی و اجتماعی چشمگیری می تواند داشته باشد؛ آن هم به حدی که وسیع ترین و متنوعترین گروه ها را به خود جلب کند؟! قطعاً از این طریق هم به جایی نخواهیم رسید.
بهتر است برای واضح شدن مسئله ای که مطرح شد ابتدا با ذکر برخی نمونه های تاریخی، منظور از درهم آمیختگی فوتبال با جنبه های سیاسی، اجتماعی، مذهبی و فرهنگی زندگی را روشن سازیم.
سلتیک-گلاسگو
گرام سونس ( Graeme Sounes) اسکاتلندی از مجموع 21 سال دوران فوتبال حرفه ای اش، 5 سال آن را زا 1986 تا 1991 را در یکی از دو غول ( البته در این مورد سابقاً غول) کشور زادگاهش، گلاسگو رنجرز سپری کرد. اما او در طول این چند سال مجبور شد واقعیتی مهم از ندگی اش را پنهان کند تا بتواند بدون دردسر فوتبالش را ادامه بدهد. سونس در تمام این 5 سال کاتولیک بودن خودش را از هوادارن پروتستان تیمش مخفی کرد. البته او برای این پنهان کاری کاملاً هم بر حق بود. Old Firm [3] در کنار و شاید بیش از آنکه مسابقه ای ورزشی باشد ، نبردی است مذهبی بین طرفداران کاتولیک و جمهوری خواه سلتیک در برابر رنجرزی های پروتستان و سلطنت طلب. واقعیت هم این است که برد در این جنگ، برای طرفداران هر یک از این دو تیم نه تنها طرفاً یک پیروزی ورزشی بلکه در عین حال گونه ای سروری عقیدتی بر حریف شکست خورده، حداقل تا نبرد بعدی است. اما قطعاً مثال ها فراتر از این مورد در گوشه ای از جزیره ی ابری بریتانیاست.
در آمریکای جنوبی، در کشور مارادونا، آرژانتین، هر ساله نبرد «سوپر کلاسیکو» -جنگی که گزارش نشریه یObserver آن را یکی از 50 مبارزه ی ورزشی ای دانست که باید حتماً قبل از مرگ ببینید- بین دو تیم بوکاجونیورز و اتلتیکو ریورپلاته در می گیرد. این مسابقه نیز چیزی فراتر از یک رویارویی ورزشی صرف است. اگر سلتیک- گلاسکو رنجرز نبردی مذهبی است این یکی مبارزه ای طبقاتی است (یا لااقل بوده است). هر بار که این دو تیم در مقابل هم صف آرایی می کنند،در پس صف بازیکنان بوکاجونیورز هزاران هزار کارگر، به ویژه کارگران راه آهن [4] که لباس تیم الهام گرفته از لباس کار آنهاست با تشویق های خود تیم شان را آماده ی رویارویی با حریفی می کنند که همیشه به لقبش «میلیونرها» نازیده است.
حال بیایید سری به یونان بزنیم. همه ی فوتبال دوستان خوب می دانند که مهمترین مسابقه ی فوتبال این کشور، مادر دربی ها، المپیاکوس- پاناتینایکوس است که خود دارای صبغه ی طبقاتی است. اما بعد از این دو تیم و در درجه ی اهمیت کمتری، باشگاه دیگری در آتن هست که نبرد آن با دو تیم اصلی شهر، حداقل قبلاً، مبارزه ای بود برای کسب هویت در خانه ی جدید. آ. ا. ک. آتن، هرچند هرگز به اندازه ی دو باشگاه بزرگ آتن به موفقیت نرسیده است و حتی معمولاً مورد تحقیر طرفداران آنها بوده است، اما هرگز نمی توان از این نکته چشم پوشید که این تیم برای آوارگان جنگ یونان و ترکیه که باشگاه را بنا نهادند، وسیله ای حیاتی برای بیان موجودیت و شکل دادنِ هویت شان بود. قطعاً آوارگانی که یکصدا در ورزشگاه تیم خود را تشویق می کردند، بیش از هر زمان دیگری حسی از هویت را در خود می یافتند.
در همسایگی ایران، در ترکیه، مسابقه ی بین گالاتاسرای و فنرباغچه ، برای هوادارن این دو تیم نبردی فرهنگی است بین دو ساحلِ تنگه ی بوسفر؛ در یک سمت گالاتاسرای که از بخش اروپاییِ استانبول برخاسته است و در سمت دیگر فنرباغچه ی آسیایی.
در پایتخت ایتالیا، دربی کاپیتاله، در عین حال که برای هوادان اکثراً کارگر رم و از سوی دیگر هوادارن برخاسته از طبقه ی متوسط لاتزیو، گونه ای مبارزه ی طبقاتی بوده است، از جهات دیگری هم برجسته است و آن هم گرایشات فاشیستی و نژادپرستانه ی طرفداران لاتزیو است که هرگز هم سعی ای برای پنهان کردن آن نداشته اند. این گرایشات آنچنان بر این باشگاه موثربوده اند که 91 سال طول کشید تا سرانجام لاتزیو در سال 2001 برای نخستین بار اقدام به جذب یک بازیکن سیاه پوست – فابیو لیورانی- کند؛ بازیکنی که در همان دوران حضورش درلاتزیو به دست هواداران خودی هو می شد.
مصداق این مبارزه ها، این در هم آمیختگی ها درهر گوشه ای از جهان به آسانی یافت می شود؛ نبرد الزمالک-الاهلی در مصر ( کشتارهایی که پس از انقلاب مصر در زمین های فوتبال و یا اطراف آن رخ داد بسیار چشمگیر است) ، جنگ هایدوک اسپلیت- دینامو زاگرب در کرواسی ( رقابت هوادان این دو تیم در زمان فروپاشی یوگوسلاوی به سازماندهی نبردهای مسلحانه کمک رساند) ، لیورپول- منچستر یونایتد در انگلستان، مسابقه ی آژاکسی هایی که به هنرمندان پر تعداد تاریخ شهرشان آمستردام می بالند در برابر فاینوردی هایی که از روتردام کارگری آمده اند و همین طور نبردهای ملی فوتبالی ای که به شدت با ناسیونالیسم، آن هم در افراطی ترین شکل آن آمیخته است؛ مجارستان- رومانی، آلبانی- صربستان، هلند-آلمان و بسیاری نمونه های دیگر.
حالا می توان سوالی را که ابتدا مطرح کردیم به این شکل بسط دهیم؛ چرا فوتبال با خواستها، تنش ها و مبارزات طبقاتی، ناسیونالیستی، مذهبی، قومی، اقتصادی و فرهنگی این چنین ارتباط تنگاتنگی دارد؟ در عین حال، اگر ما پذیرفته ایم که انسان هایی با هر نوع گرایش سیاسی، مذهبی و اجتماعی به فوتبال علاقه دارند و آن را برای خود ضروری می دانند؛ پس سوال مطرح شده در عین حال به این معنا نیست که چرا فوتبال محبوبترین ورزش جهان است؟ پاسخ به این پرسش کلیدی ترین مسئله ای است که هر علاقه مند به فوتبالی باید به آن بیاندیشد.
اما در اینجا لازم است که قبل از هر چیزی از یک سوء تفاهم پیش گیری کنیم، و آن هم این که هر چند پوشش رسانه ای گسترده ی فوتبال بر محبوبیت آن موثر است اما فوتبال حتی قبل از غلتیدن به چرخه ی رسانه و پول ( مگر می شود در شرایط کنونی این دو را از هم جدا دانست؟) هم بسیار محبوب بود. در واقع در ابتدا این فقط رسانه نبود که اقبال به فوتبال را افزایش داد بلکه در عین حال فوتبال خود آنقدر محبوب بود که رسانه بتواند از آن به نفع خود بهره برداری کند.
بنابراین اگر فوتبال حتی بدون توجه رسانه ها هم ورزش محبوبی بود، پس باید دلیلِ این اقبال را در خودِ آن جست؛ در ساده ترین شکلش، مثل فوتبال بازی کردن چند پسر بچه در یک کوچه، یا روی ماسه های ساحل، یا در محوطه ی یک مجتمع مسکونی. شما به آسانی می توانید فوتبال بازی کنید و در واقع نخستین دلیل محبوبیت فوتبال همین سادگی آن است؛ سادگی ای که خود از چند جهت قابل بررسی است.
برای اجاره زمین تنیس تهران و اجاره سالن فوتسال در مشهد به اسان اسپرت مراجعه کنید.
فوتبال ورزش و بازیِ بی نهایت ساده ای است؛ در ابتدا به این دلیل که برای برگزاری آن به امکانات خاصی نیاز ندارید. شما نه به توری آویخته در 2 و نیم متری نیاز دارید و نه به دو حلقه ی آویخته در 3 متری سطح زمین، نه لباس خاصی احتیاج است و نه لزوماً جنس زمینی که روی آن بازی می کنید اهمیتی دارد؛ با توپی صد هزار تومانی، تا یک توپ پلاستیکی، تا چند جوراب در هم گلوله شده و یا حتی مثل روزهای نخستین فوتبال با یک مثانه ی خوک هم می شود از فوتبال لذت برد. امکاناتی که برای فوتبال ضروری است به اندازه ای محدود و کم تعداد و در عین حال به راحتی قابل فراهم است که نیاز به پول را به حداقل می رساند و بی تردید این یکی از نخستین و اصلی ترین دلایلی است که آن را به ورزشی محبوب برای همه به ویژه برای طبقات پایینی جامعه بدل ساخته است (واقعیتی که نه به قدرت سابق ولی کمامان پا برجاست).منبع:
سفر به اوج هر حرفه فوتبالی (فوتبال جهان) همیشه از ابتدای فروتنانه ترین بازیکنان فوتبال در لیگ های معتبر جهان آغاز شده است. بازیکنان از سنین جوانی وقت خود را صرف یادگیری مهارت ها و بازی هایی کرده اند که آنها را در زمین استثنایی و منحصر به فرد می کند.
ممکن است چندین بازیکن فوتبال از کودکی در خیابان ها بازی را شروع کرده باشند. با این حال ، نفوذ و درهای فرصتی که آکادمی های فوتبال برای این بازیکنان باز کردند ، در رشد استعداد در اوج شکوفایی آن ضروری بودند. در سراسر جهان ، هزاران آکادمی فوتبال وجود دارد. اما شناخته شده است که تعداد کمی از آنها بهترین ذهن و پا را در فوتبال تولید می کنند.
در این مقاله ، شما را به دور دنیا می گردانیم ، در حالی که 20 بهترین آکادمی فوتبال را که به تولید استعدادهای استثنایی و کمیاب معروف هستند ، کشف می کنیم.
اگرچه یک باشگاه فوتبال نیست ، اما حق خواب از ابتدای تأسیس خود در سال 1999 بازیکنانی را تولید کرده است که در لیگ های مهم اروپا بازی می کنند. یک آکادمی فوتبال آفریقایی کاملاً کاربردی ، حق خواب بازیکنان را نیز آموزش می دهد. آنها پس از تلاش های مکرر در جام برتر منچستر یونایتد ، سرانجام این عنوان را کسب کردند و در برابر بهترین آکادمی های اروپا مانند رئال مادرید و یوونتوس بازی کردند.
ال سمیلرو (آرژانتینوس جونیورز)
به طور کلی ممکن است ال سمیلرو شناخته نشود. با این حال ، نام دیگو مارادونا بدون شک معروف است. اسطوره فوتبال فوتبال خود را در آکادمی باشگاه فوتبال بوینس آیرس آغاز کرد. علاوه بر مارادونا ، این آکادمی بازیکنان دیگری مانند خوان ریکلمه و استبان کامبیاسو را نیز تولید کرده است.
آکادمی وستهم
آکادمی فوتبال وستهم با اینکه ممکن است در EPL رقیب سرسختی نباشند بازیکنانی را تولید کرده که به افتخار آکادمی خود ادامه می دهند. از جمله این بازیکنان می توان به فرانک لمپارد ، جو کول و مایکل کریک اشاره کرد. آنها در لیگ برتر انگلیس مشاغل موفقی داشته اند.
اندرلخت
اندرلخت آکادمی فوتبال بلژیک است که به خاطر تولید برخی از بهترین مدافعان لیگ برتر مانند وینسنت کمپانی معروف است. اعتصاب کنندگان برجسته سرویس A مانند روملو لوکاکو نیز از این آکادمی عبور کرده اند. این آکادمی دیده است که فارغ التحصیلانش به تدریج افق دید خود را در عملکرد فوتبالی در لیگ های مربوطه گسترش می دهند.
آکادمی که خانه ای از چشم اندازهای عالی فوتبال است ، یک برنده و مدعی ثابت لیگ Jupiler Pro است. همانطور که استعدادهای پرورش یافته آکادمی به سمت بهترین باشگاه اروپا می روند ، نام خود را به عنوان کانون اصلی بهترین چشم اندازهای فوتبال ، در میان آکادمی های فوتبال بروکسل ، حفظ می کند.
برای اجاره زمین چمن حصار بوعلی به سایت ورزشی آسان اسپرت مراجعه کنید.
فاینورد
آکادمی فاینورد که غالباً با نام وارکنورد شناخته می شود ، آکادمی جوانان باشگاه فوتبال هلند فاینورد است. این باشگاه یکی از افتخارآمیزترین لحظات خود را در سال 2014 تجربه کرد ، زمانی که یازده فارغ التحصیل به طور مرتب در جام جهانی فیفا 2014 شرکت می کردند. با این حال ، این باشگاه برخی از بهترین فوتبالیست ها مانند رابین ون پرسی و جورجینیو وینالدوم را تولید کرده است.
منبع:
https://themoney.co/fa/top-20-des-meilleures-academies-de-football-au-monde-2020/
اعتراض بازیکنان فوتبال به بازی کردن روی چمن مصنوعی سابقه ای چندین ساله دارد و شاید مهمترین آنها ، زمانی بود که بازیکنان فوتبال طی جام جهانی بانوان سال ۲۰۱۵ یک دعوای حقوقی برای اعاده ی حق بازی کردن روی چمن طبیعی را به رسانه ها کشاندند. با اینحال در نهایت آن بازیکنان روی چمن مصنوعی هم در آن جام جهانی بازی کردند.
با توجه به اینکه چمن مصنوعی در بسیاری از مدارس، شهرها و باشگا هها زمین اصلی انجام ورزش فوتبال است، سوال ها در مورد مزایا و معایب آن همچنان وجود دارد و تمامی فوتبال دوستان ، بازیکنان و مربیان فوتبال به دنبال یک جواب قطعی در مورد این موضوع هستند.
چمن مصنوعی در سال ۱۹۶۴ اختراع شد ولی وقتی در سال ۱۹۹۶ برای اولین بار در باشگاه آسترودم در هوستون مورد استفاده قرار گرفت مورد توجه قرار گرفت. با توجه به معماری زمین که به شیوه ای بود که نور کافی به چمن طبیعی نمی رسید، باشگاه شروع به استفاده از چمن مصنوعی کرد. از مزایای دیگر آن عدم نیاز به آبیاری، عدم جابه جایی و بذر پاشی و .. بود که به نظر نگهداری از آن را بسیار ارزانتر از چمن طبیعی میکرد.
به مرور اما ورزشکاران شروع به گزارش مشکلات کردند. سطح چمن طبیعی برای بازی کردن بسیار سفت بود و هر گونه افتادن یا غلطیدن روی آن با ایجاد زخم در بدن بازیکنان همراه بود. طی روزهای گرم سطح آن به شدت گرم میشد. همچنین با توجه به استهلاک آن طی زمان ، تعویض آن بسیار گرانتر و سخت تر از چمن طبیعی بود.
اما عمده ی این مشکلات متعلق به نسل اول این چمن ها بود. نسل دوم این چمن ها با اضافه کردن فضای بیشتر بین فیبر ها و افزودن مواد نرمی از جنس پلی اتیلن و همچنین استفاده از لایه ای شن گونه بین الیاف چمن، سطح آنرا نرمتر و بسیار مشابه چمن طبیعی کردند. همچنین در نسل سوم این چمن ها، اضافه شدن گرانول های لاستیکی بین فیبرهای چمن ، باز هم بیشتر منجر به نرم شدن این چمن ها شد.
ایجاد تغییرات در الیاف این چمن ها همچنان ادامه دارد و چمن های جدید که برخی به آن نسل چهارم هم میگویند ، مخلوطی از شن و گرانول های لاستیکی را در الیاف چمن استفاده میکنند.
با وجود تمام این تغییرات، هنوز هم برخی ورزشکاران همچنان اعتقاد دارند بازی کردن روی چمن مصنوعی باعث افت عملکرد آنها میشود و با ایجاد زخم و آسیب های بیشتر برای آنها همراه است. و گروه دیگری از بازیکنان گزارش کرده اند که ترس آنها از آسیب دیدگی منجر میشود که با احتیاط بیشتری روی چمن طبیعی بازی کنند.
برای اجاره سالن ورزشی و سالن فوتسال اصفهان به سایت ورزشی آسان اسپورت مراجعه کنید.
در سال ۲۰۱۴، یک مطالعه که روی بازیکنان لیگ فوتبال آمریکا انجام شد ، نتایج جالبی را گزارش کرد. بدنبال بازی روی چمن مصنوعی در مقایسه با چمن طبیعی، ۹۵% بازیکنان گزارش کرده بودند که درد عضلانی و مفصلی بیشتری را تجربه میکنند. ۹۰% بیان کرده بودند که ریکاوری آنها مدت زمان بیشتری طول میکشد و ۸۹% بر این باور بودند که بازی روی چمن مصنوعی باعث میشود احتمال مزمن شدن آسیب های آنها افزایش یابد.
حال آیا این نظرات ، منطبق بر واقعیت هستند یا تنها ناشی از تصور خود بازیکنان است؟
مطالعات آزمایشگاهی بسیاری در این خصوص انجام شده است که نشان میدهند بین این دو سطح تفاوت واقعا وجود دارد و برخی از آنها نشان داده اند که الگو های حرکتی روی این دو سطح متفاوت هستند زیرا که برای مثال نیرو های اصطکاکی بین کف کفش استوک و سطح چمن در چمن مصنوعی بیشتر است.
مطالعه ی دیگری نیز نشان داد که در صورتیکه بازیکن از ارتفاع بالای ۷۷ سانتی متر با سر روی چمن مصنوعی بیوفتد، به علت تفاوت نیرو های حاصل، احتمال آسیب ضربه ای خفیف مغز، ۱۰% احتمالش بیشتر میشود اما در عمل ، گزارش ها چنین افزایشی را نشان ندادند.
با استناد به مطالعات بسیاری که روی آسیب ها در فوتبال تمرکز کرده بودند ،بررسی نتایج و گزارشات آسیب ها از سال ۱۹۹۰ تا سال گذشته ، نشان میدهند که میزان آسیب دیدگی روی هر دو چمن ، تقریبا یکسان است و تفاوت معناداری ندارد.
منبع:
محققان با بررسی تعدادی از کودکان دانشآموز در اسپانیا دریافتند که فوتبال بازی کردن به طور مداوم باعث رشد بهتر کودکان میشود.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، طبق تحقیقاتی که در کالج پزشکی ورزشی انجام شده است، فوتبال بازی کردن به طور مرتب و در مدت زمان طولانی باعث پیشرفت سلامت کودکان در حال رشد میشود.
برای مشاهده لیست زمین چمن های شیراز به سایت ورزشی آسان اسپرت مراجعه کنید.
نتایج این مطالعات در مجله پزشکی و علم ورزش منتشر شده است، در این تحقیقات تفاوت بین فواید ورزشهای مداوم و خارج از زمان مدرسه و فواید کلاسهای تربیت بدنی در مدارس مشخص شده است.
محققان تعدادی از پسران، دانشآموز اسپانیایی را به مدت سه سال تحت نظر داشتند.
آن دسته از کودکانی که به طور مداوم و حداقل سه ساعت در هفته فوتبال بازی میکردند از آنهایی که فقط هفتهای 45 دقیقه در کلاسهای تربیت بدنی شرکت داشتند، از هم جدا شدند.
محققان قبل و بعد از پروسه تحقیق تواناییهای ورزشی و فاکتورهای مربوط به سلامتی را در این دو دسته از کودکان اندازه گیری کردند. این فاکتورها عبارت بودند از : توانایی غیر هوازی، سرعت دویدن، قدرت پرش، توانایی هوازی، حجم ماهیچهها و جرم استخوانها، پسرانی که به طور مداوم در این سه سال فوتبال بازی کردند توانایی غیر هوازیشان هفت درصد ، حجم عضلاتشان شش درصد و تراکم استخوانهایشان 33 درصد افزایش یافت. در حالی که در گروه دیگر چربی بدن افزایش داشت.
خوزه کالبت، مدیر این تحقیقات میگوید: مطالعات دیگر نشان دادهاند که ورزشهایی مانند ژیمناستیک جرم استخوانها را در زمان رشد افزایش میدهند، اما این گونه ورزشها نیاز به تجهیزات خاص دارند. بسیاری از کودکان به خصوص پسر بچهها به فوتبال علاقه دارند و از آن لذت می برند. این ورزش هزینه زیادی ندارد و گزینهای مناسب برای کودکان است.
در زمان رشد بافتهای استخوانی بسیار حساس هستند. فوتبال بر ستون فقرات نیز تاثیر مثبت میگذارد. این ورزش در سنین رشد بهترین و بیشترین تاثیر مثبت را دارد. کلاسهای تربیت بدنی مدارس برای رسیدن به رشد استخوانی کامل در کودکان ناکافی هستند.
منبع: